کد مطلب:44549 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:31

گنجینه پرسمان » خانواده و زندگي

در آية 37 سوره احزاب، داستان ازدواج پيامبر9 با زينب همسر زيدبن حارثه براي سنت شكني مطرح شده و در ادامه آيه آمده است كه: از مردم ميترسيدي، در حالي كه خداوند سزاوارتر است كه از او بترسي. سؤال اين است، با توجه به عصمت پيامبر9 كه مكروهي انجام نميدهد، چگونه از مردم ميترسد؟ لطفاً اين مطلب را توضيح دهيد.

همانطور كه اشاره كردهايد، آيه فوق به گفته اغلب مفسران و موّرخان اسلامي در مورد داستان ازدواج زينب بنت جحش (دختر عمه پيامبر) با زيدبن حارثه، برده آزاد شده پيامبر، نازل شده است جريان داستان از اين قرار است كه بعد از ازدواج پيامبر9 با خديجه، بردهاي به نام زيد خريد و آن را به پيامبر بخشيد، پيامبر9 او را آزاد كرد و سپس او را فرزند خوانده خود معرفي كرد بعداً براي او از دختر عمّهاش، زينب خواستگاري كرد اين ازدواج به خاطر اختلاف طرفين به طلاق منجر شد هر چند كه پيامبر9 اصرار داشت كه اين طلاق رخ ندهد. پيامبر اكرمبراي جبران اين شكست، به فرمان خدا، زينب را به همسري خود برگزيد و قضيّه همين جا خاتمه يافت.( تفسير نمونه، آيت اللّه مكارم شيرازي و ديگران، ج 17، ص 317، دارالكتب الاسلامية. ) بر اين اساس، پيامبر اكرمدو سنت بزرگ جاهلي را شكست. الف: زيد پسر خوانده پيامبر9 بود و مطابق يك سنّت جاهلي، پسر خوانده، تمام احكام پسر را داشت از جمله اين كه ازدواج با همسر مطلّقه او را حرام ميپنداشتند.

ب: ازدواج شخصيت معتبري چون رسول اكرمبا همسر مطلّقه برده آزاد شده خود، خلاف شأن و مقام او تلقّي ميشد. پيامبر اكرماين سنت شكني را انجام داد، و مسلّم است كه پيامبر نبايد در اين مسايل از مردم بترسد و از جوّسازي واهمه به خود راه دهد، پيامبر گرامي نيز به اين جهت نگران بود كه مبادا اين گفتگوها و جنجالها در روند پيشرفت هدف مقدّس او و گسترش اسلام اثر بگذارد و افراد ضعيف الايمان را تحت تأثير قرارد دهد و در دل آنها شك ايجاد نمايد.( همان، ص 321 ) بر اين اساس ترس پيامبر9 شخصي نبود بلكه به خاطر پيشرفت اسلام كه احتمالاًبا موانعي روبرو ميشود نگران بوده است. و اين نگراني هم چيز كاملاً طبيعي و معقولي است و الا تاريخ از صحنههاي شجاعت و شهامت رسول مكرّم اسلام، پر است و اگر ترس هم مطرح است ترس از آئين اسلام است كه نه تنها با عصمت او ناسازگار نيست كه هماهنگ و مطابق است.

مرحوم علامه طباطبايي ميگويد: آيه كريمه اَلَّذينَ يُبَلِّغونَ رِسـَـلـَتِ اللّهِ ويَخشَونَهُ ولا يَخشَونَ اَحَدًا اِلاّاللّهَ (احزاب،39) دليل خوبي است كه خوف پيامبر اكرمبه خاطر خود نبود بلكه خوف به خاطر خدا بوده است و اين خوف، خوف مذموم و ناپسند نيست و خوف به خاطر خدا همچون خوف از خدا پسنديده است. نظير اين خطاب را ما در آيه كريمه و اللّه يعصمك من الناس، نيز مشاهده ميكنيم.( تفسير الميزان، علامه طباطبايي، ج 16، ص 322، جامعه مدرسين، قم. )

براي پيگيري بيشتر بحث به كتب تفسيري در ذيل آيه مذكور ميتوانيد مراجعه فرمائيد.